بــا مـــن لــج نکــن بــغــض نــفــهــم...
ایــن کــه خــودت را گــوشه ی گــلــوگاهم کــنــی...
چــیزی را عـــوض نمـــیـکنــد ؛
بــالــاخره یــا اشــک میـــشوی در چــشــمانـــم...
یا عــقــده در دلـــــــم...!
هــــر دو را زیـــاد دارم!!
نظرات شما عزیزان: